بسم الله الرحمن الرحیم

استاد معظم حضرت ایه الله حاج سید حسن ابطحی خراسانی دام عزه در کتاب ملاقات با امام زمان علیه السلام در خصوص نامه استغاثه به حضرت ولی عصر ارواحنا فداه چنین نوشته اند:

     «نامه‏اى براى آن حضرت»

     شخصى که راضى نیست نامش برده شود و حتّى قصّه‏هایش را هم براى من نقل نکرده ولى در اثر نوشتن نامه استغاثه به حضرت «بقیة اللّه» ارواحنا فداه مکرّر به محضر آن حضرت رسیده و حوائجش را گرفته و من یقین به آن موفّقیّتها دارم مى‏گفت:

     که مؤثّرترین نامه‏هاى استغاثه به حضرت «بقیّه‏اللّه» نامه‏اى است که مرحوم حاجى نورى رحمه‏اللّه در کتاب نجم الثّاقب در حکایت ششم از حکایات کسانى که در غیبت کبرى خدمت «امام زمان» (عجّل اللّه تعالى فرجه الشّریف) رسیده‏اند مى‏باشد و آن این است:

     بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ تَوَسَّلْتُ اِلَیْکَ یا اَبَاالْقاسِمِ مُحَمَّدَ بْنَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىّ بن مُحَمَّد بن عَلِىّ بن مُوسَى بن جَعْفَر بن مُحَمَّد بن عَلِىّ بن الْحُسَیْن بن عَلِىّ بن اَبیطالِب النَّبَاءِ الْعَظیم وَ الصِّراط الْمُسْتَقیم وَ عِصْمَةِ اللاّجین بِاُمِّکَ سَیِّدَةِ نِساءِ الْعالَمینَ وَ بابائِکَ الطّاهِرینَ وَبِاُمِّهاتِکَ الطّاهِرات بِیس وَ الْقُرْانِ الْحَکیمْ وَالْجَبَرُوتِ الْعَظیمِ وَ حَقیقَةِ الاْیِمانِ وَ نُورِ النُّورِ وَ کِتابٍ مَسْطُور اَنْ تَکُونَ سَفیرى اِلَى اللّهِ تَعالى فِى الْحاجَةِ بِفُلانِ بْنِ فُلانَ.

     در اینجا اگر دفع دشمنى منظور است به جاى فلان بن فلان نام او و پدرش ذکر شود مثلاً آخر نامه اینطور نوشته شود:

     اَنْ تَکُونَ سَفیرى اِلَى اللّهِ تَعالى فِى الْحاجَةِ لِهَلاکِ یزید بن معاویة.

     و اگر دعائى براى کس دیگرى منظور است یعنى حاجتى براى دیگرى از خدا مى‏خواهد در آخر نامه مى‏نویسد: اَنْ تَکُونَ سَفیرى اِلَى اللّهِ فِى الْحاجَةِ لِحسن بن رضا و به جاى اسامى فوق اسم شخص مورد نظر و پدرش نوشته شود و سپس آن نامه را در گل پاکى بگذارد و در آب جارى و یا چاه آبى بیاندازد و در حال انداختن نامه میان آب بگوید:

     یا عثمان بن سعید و یا محمّد بن عثمان اوصلا رقعتى الى صاحب  الزّمان صلوات اللّه علیه.

     و اگر بخواهد ترجمه این جمله را هم بگوید مانعى ندارد و ترجمه‏اش این است.

     اى عثمان بن سعید و اى محمّد بن عثمان (اینها دو نایب خاص آن حضرت بوده‏اند) نامه مرا به محضر مقدّس حضرت «صاحب الزّمان» (علیه السّلام) برسانید.